Upawa

Topinambur raz posadzony obficie plonuje co najmniej dziesięć lat. Jest odporny nawet na mrozy i nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych.

Zbiory październiku można, prowadzić dokąd ziemia nie zamarznie lub wiosną - od marca do czerwca, gdyż bulwy doskonale przezimowują. Plon bulw topinamburu może być dużo większy od plonu ziemniaków.

Gdy podczas wzrostu roślin panuje sucha i słoneczna pogoda, wystarczy je okopać. Pojedyncze bulwy osiągają spore rozmiary, nierzadko ważą nawet pół kilograma.

Uprawa nie nastręcza żadnych trudności - roślina nie boi się suszy, mrozu i słabej gleby

Topinambur kwitnie od sierpnia do listopada. Na podziemnych pędach roślina wytwarza liczne, zimotrwałe, podłużne bulwy. Podczas zbioru zawsze część młodych bulw zostaje w ziemi i właśnie one podtrzymują trwanie plantacji przez wiele lat.
Topinambur rozmnażany jest wyłącznie wegetatywnie. Służą do tego celu bulwy, które trzeba wysadzić po ustąpieniu mrozów w rzędy odległe o 60-70 cm i co 30 cm w rzędzie, na głębokość ok. 5 cm .Można wysadzać również jesienią, a nawet zimą podczas odwilży.

Bulwy topinamburu dobrze przezimowują pod ziemią, co ciekawe polepszają nawet swoje walory smakowe - jesienią mają nieco mdły, a nawet gorzkawy smak. Zimowanie w glebie nadaje bulwom słodyczy, co jest związane z migracją do bulw substancji cukrowych z nadziemnej części rośliny (inuliny).
Należy dodać, iż przechowywanie topinamburu poza glebą jest bardzo trudne. W górnej warstwie bulwy pokryte są cienką skórką, w której zmagazynowane są duże ilości cukrów.
Trzymane na wolnym powietrzu lub magazynowane w pomieszczeniach szybko więdną, mogą się pokazywać ciemne plamy. Z kolei w lodówce mogą szybko pleśnieć. Wykopane bulwy nie mogą długo leżeć, trzeba je szybko zjeść lub przerobić. Dlatego najlepszym miejscem do przechowywania bulw jest jednak pozostawienie ich w ziemi i wykopywanie w miarę potrzeb (nawet zimą podczas odwilży).